Bekijk een overzicht van al onze producten
Onze experts helpen u bij alle vraagstukken rondom zorgverbetering.
Zo rond het vierde kwartaal van het jaar zijn ziekenhuizen druk met het opstellen van de begroting voor het komende jaar. Het is elk jaar weer een uitdaging om de begroting sluitend te krijgen en de zorgmanagers te voorzien van een gevulde portemonnee waarmee zij doelen en ambities van het komende jaar kunnen waarmaken. Het grootste deel van deze portemonnee wordt besteed aan personeel. In deze blog geef ik praktische tips over het begrotingsproces van verpleegkundige capaciteit, momenteel één van de meest schaarse resources.
De verpleegkundigen vormen de grootste beroepsgroep en één van de grootste kostenposten voor het ziekenhuis. Het is dus voordehandliggend om deze pot als sluitpost te gebruiken. Er is vast nog wel ruimte voor verbetering, waardoor we de formatie kunnen aanscherpen (en alvast kunnen inboeken). En daarbij komt; vorig jaar is het toch ook gelukt met deze formatie?
Maar wanneer is de formatie nu echt te krap? Waar ligt die ondergrens? Dat is een lastige vraag. Het financiële effect is direct zichtbaar; we geven teveel geld uit. Het effect voor patiënt en medewerker laat vaak langer op zich wachten, is minder concreet en dus moeilijker te managen.
Er is veel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar het effect van verpleegkundige inzet op uitkomsten. Hierbij is de relatie onderzocht tussen de inzet van verpleegkundigen en verpleegsensitieve indicatoren. Dit zijn de uitkomsten die het meest beïnvloed worden door verpleegkundig handelen. En wat blijkt; er bestaat een duidelijke relatie tussen de inzet van verpleegkundigen met o.a. sterftecijfers, valincidenten, ligduur, niet verleende zorg, mate van burn-out en medewerkerstevredenheid van verpleegkundigen. De review van Kane e.a. (2007) stelt zelfs dat een toename van acht uur verpleegkundige inzet per verpleegdag: vijf sterftegevallen voorkomt per duizend IC opnamen, vijf per duizend patiënten van beschouwende specialismen en zes per duizend patiënten van snijdende specialismen.
Ook het opleidingsniveau doet ertoe. De inzet van hoger opgeleide verpleegkundigen leidt doorgaans tot betere uitkomsten van zorg. De basis van verpleegkundige inzet lijkt eenvoudig: niet teveel en niet te weinig, maar wanneer is de begroting goed? Ook de literatuur beantwoordt deze vraag (nog) niet en juist het ontbreken van die antwoorden maakt capaciteitsmanagement zo relevant!
En tot slot: moeten we in deze tijden van de tekorten eigenlijk niet heel blij zijn wanneer we onze portemonnee leeg hebben aan het eind van het jaar?
Blijft u graag op de hoogte van nieuws uit de zorgsector?